اعطای حق به ختم رسل چیست؟ کوثر است           کـوثر وجود اقـدس زهـرای اطهـراست

زهـرا یـگـانـه لـیـلـۀ قـدری کـه قـدر او           مخفی چو عـلم غیب خـداوند اکبر است

زهرا که نقطه نقطه به دست و جبین او           آثـار بـوسـه هـای مــدام پــیـمـبـر اسـت

زهرا که کفو نفس رسول خدا علی است           زهرا که حیدر است چو او،او چو حیدر است

زهرا که قدر و عزت و جاه و جلال او           از صد هـزار مریم عُـذرا فـراتـر است

انسیه ای که از ملک و حور و جنّ و انس           هرکس که نیست خاک درش خاک بر سر است

ممـدوحه ای که ذات خـداوند ذوالجـلال           او را به مصحف نبوی مدح گستر است

زهـرا عـلیـمه، طاهـره، زهـره، محـدثـه           زهـرا همان بـتول، بـتـول مطهـر است

بر مادرش سلام که حق گویـدش سـلام           بر شوهرش درود که ساقی کوثر است

این است آن گـلـی که گـلابـش ائـمه انـد           این است آن سپهر که ساداتش اختر است

ایـن مــادر است مــادر کـل پـیـمــبـران           این دختر است، دختر اسلام پرور است

در دامن خـدیـجـه رسـول مجـسّـم است           در بـوسۀ رسول بهـشـت مـصـوّر است

بر روی او نـگـاه عــلـی مـوج می زنـد           از بـوی او مـشـام محـمـد معـطـر است

آئـیــنــۀ تــمــام نــمــای خــداســت ایـن           خود بر هـزار نام خـداوند مظهـر است

در حـشـر؛ آفـتـاب شـود سـایـۀ بـهـشت           بر هر کسی که سایۀ زهراش بر سر است

قبرش دل عـلی و دل شیعـۀ عـلی است           کی گفته در میانۀ محراب و منـبر است

دست نـبی گـرفت شب دفـنـش از عـلـی           یـعـنی که این امـانـت خـلّاق داور است

بـالله قـسم! کـبـودی آن یـاس مـصطـفـی           بـا سـرخـی عُـذار مـحـمـد بـرابـر است

آن تـازیـانـه را بـه رســول خــدا زدنــد           کو را روان پـاک محـمد به پیکـر است

با آنکه کوه جرم و گناهش بود به دوش           میثم هماره چشم امیدش به این در است